تست MBTI توسط ایزابل مایرز (و مادرش) بر اساس برداشتی آزاد از تئوریهای کارل یونگ طراحی شد. در انتهای این تست، «تیپ شخصیتی» شرکتکننده به صورت یک ۴ حرفی مشخص میشه.
این تست شخصیت رو بر اساس چهار بخش دوحالتی دستهبندی میکنه و بنابراین در مجموع ۱۶ تیپ شخصیتی (مثلاً INTJ یا ESFP) وجود داره. بخشها شامل:
بــرونگرایی (E) / درونگرایی (I)
شهودی (N) / حسی (S)
منطقی (T) / احساسی (F)
قضاوتی (J) / ادراکی (P)
میلیونها نفر در سراسر دنیا تاکنون این تست رو دادهاند. مدیران برخی شرکتها از این تست برای استخدام و تشکیل تیم استفاده میکنن. بیرون از دنیای کار، برخی افراد در انتخاب پارتنر ایدهآل به نتایج MBTI توجه میکنن، و حتی جداولی وجود داره که میزان سازگاری «تیپهای شخصیتی» مختلف رو با هم نشون میده.
یونگ تئوری شخصیت رو بر اساس بینش شخصی خودش ارائه کرد. با این حال، پژوهشهای امروزی در زمینهی شخصیت، صحت این تقسیمبندیها رو زیر سوال برده. بر اساس یافتههای روانشناسی مدرن، قرار دادن افراد در دستهبندیهایی مثل «منطقی» یا «احساسی»، «شهودی» یا «حسی» و «قضاوتی» یا «ادراکی» بیپایه و اساسه.
فرمت امتیازدهی MBTI شما رو به صورت مطلق در یک دسته قرار میده. فرقی نمیکنه که در مؤلفهی درونگرایی/برونگرایی نمرهی ۵۶ بگیرید یا نمرهی ۹۵، در هر دو حالت در دستهی «برونگرایی» قرار میگیرید. «تیپهای شخصیتی»، شخصیت انسان رو به یک ۴ حرفی تقلیل میده و اطلاعات زیادی رو از قلم میاندازه.
گاهی میبینیم که نتیجهی تست شخصیت، ما رو خیلی دقیق توصیف میکنه؛ در این مواقع اصلاً بعید نیست که گرفتار «سوگیری تاییدی» شده باشیم: وقتی باور داریم که چیزی درسته، اطلاعات رو طوری فیلتر میکنیم که با باورمون سازگار باشن. برای مثال وقتی نتیجهی تست میگه شما «درونگرا» هستید، احتمالش زیاده که فکرمون به سمت خاطرات و خصوصیاتی از خودمون بره که تایید میکنه درونگرا هستیم و کمتر به خلافش فکر کنیم.
بسیاری از توصیفات مرتبط با تیپهای شخصیتی گزارههایی بسیار کلی هستن. برای مثال توصیفات زیر که بهطور رسمی توسط MBTI ارائه شده، در مورد تقریباً هرکسی درسته:
- این افراد دوست دارند که فضای خودشان را داشته باشند و در چارچوب زمانی دلخواه خودشان کار کنند (ISFP)
- برای این افراد مهم است که زندگی بیرونیشان با ارزشهای درونیشان سازگار باشد (INFP)
دونستن تیپ شخصیتی خودمون یا دوستامون بر اساس MBTI میتونه جالب و بامزه باشه، ولی ابزار مناسبی برای شناخت واقعی خودمون یا دیگران نیست.
منبع:
False Portraits By Jennifer V. Fayard Ph.D, Published in Psychology Today Magazine, January 2020