مردی چینی وارد ایستگاه قطار زیرزمینی شد تا سوار قطار محلی شود. همراه او که مردی سفیدپوست بود پیشنهاد کرد سوار قطار سریع‌السیر شوند، چون بیست دقیقه زودتر به مقصد می‌رسد، و آنها همین کار را کردند. وقتی در ایستگاه سنترال پارک پیاده شدند، مرد چینی روی یکی از نیمکت‌های پارک نشست و وقتی تعجب همراهش را دید، علت این کار خود را چنین توضیح داد: «خب، الان که بیست دقیقه وقت صرفه‌جویی کردیم، می‌توانیم بنشینیم و از منظره‌ی پارک لذت ببریم.»
به‌نقل از کتاب: بازی‌ها: روانشناسی روابط انسانی؛ نوشته‌ی اریک برن؛ برگردان اسماعیل فصیح؛ صفحه‌ی ۲۲۲.
