۱- ور رفتن با فرمت
زیادی روی ظاهر رزومه ور نرید. فونتهای مختلف و رنگارنگ کردن و شکل استفاده کردن و… نتیجه خوبی نداره. رزومه باید ساده و واضح باشه. از یه فونت ساده کنید با یک استایل ساده. از سرتیترهای مشخص و بولد استفاده کنید تا بخشهای مختلف رو واضح از هم جدا کنید. و بعد در سرتاسر رزومه استایل رو یکپارچه نگه دارید. اگه یک سرتیتر رو سبز رنگ کردید، همه رو سبز کنید.
۲- اشاره به مسئولیتها بهجای دستاوردها
این اشتباه بهشدت رایجه که شخص میاد توی سوابق کاری مسئولیتهاش رو مینویسه. مثلاً مینویسه از سال فلان تا فلان در شرکت الف کار کردم و بعد در بولتپوینتهای زیرش مسئولیتهاش رو لیست میکنه: «ایجاد همکاریهای موثر با شرکا». این اون چیزیه که شرکتتون از شما خواسته؛ ولی اون چیزی نیست که برای شرکت یا دانشگاهی که میخواد به شما پذیرش یا آفر بده مهم باشه. اونا میخوان ببینن شما چه دستاوردهایی توی این شغل داشتید. چی به اون شرکت اضافه کردید. برای همین همیشه سعی کنید دستاوردهای روشن، واضح و قابل اندازهگیری بنویسید. مثلاً به جای «توانایی رهبری بالا»، دقیق توضیح بدید که چی کار کردید: «یک تیم ۱۵ نفره را تا لانچ پروژه به مدت ۳ ماه رهبری کردم».
همچنین به دستاورد و کاری که خودتون میکردید اشاره کنید، نه کاری که شرکتتون یا تیمتون یا استادتون میکرده.
۳- اشاره نکردن به موارد مرتبط
خوبه به مواردی در رزومه اشاره کنید که به پروگرمی که میخواید براش اپلای کنید مرتبطه، اما اشتباهی که رایجه اینه که افراد میان این حیطه رو زیادی تنگ میکنن و یکسری مواردی که میتونه غیرمستقیم مرتبط باشه رو جا میندازن.
مثلاً شما دارید برای رشتهی سینما اپلای میکنید و در این رشته کار گروهی مهمه و شما تجربههای قبلی دارید در زمینه کار گروهی ولی چون حس نمیکنید مستقیم به سینما مرتبطه اونا رو اشاره نمیکنید.
مهارتهایی مثل رهبری، کار گروهی، ارتباطات موثر، تابآوری، نظم.. اینا چیزاییه که در اکثر رشتهها کارکرد داره و میتونه نشون بده شما فرد توانمند هستید.
۴- اطلاعات اضافه
حالا یه جاهایی هم شخص میاد یه چیزایی میگه که بهتره نگه! مثلاً یک پروگرمی معدل ۱۵ به بالا میخواد و معدل شما ۱۴.۵ هست. اینجا امتیازی نداره که بیاید به این معدل در رزومه اشاره کنید. بهتره چیزی نگید.
یا جزییات زیاد در مورد این که کجا تحصیل کردید. اول دبیرستان.. دوم و..؛ لازم نیست. خیلی مختصر به دیپلم فقط اشاره کنید.
مهارتهای اضافی و غیرضروری هم همینطور. بعضی افراد میان در بخش Skills مهارتهای خیلی زیادی رو لیست میکنن که بلدن و فکر میکنن هرچی بیشتر بگن بهتره. شما بهتره فقط اون بخشی رو اینجا ذکر کنید که مرتبط باشه. مثلاً اگه برای رشتهای که اپلای میکنید آفیس مهم نیست، لازم نیست توی رزومه به آفیس اشاره کنید. اگه واقعاً کارکرد داره بهش اشاره کنید. اگه دارید برای ارشد روانشناسی اپلای میکنید کار آماری مهمه و اینجا اشاره به SPSS خوبه. ولی خب در مجموع بخش Skills چندان به خودیِ خودش امتیاز بزرگی نیست چون هرکسی میتونه از مهارتهایی اسم ببره و صرف لیست کردن یا نکردن یک مهارت رزومهتون زیر و رو نمیشه! بلکه در کنار بقیهی بخشهای رزومه این بخش معنی میده.
۵- استفاده از لغات و اصطلاحات تخصصی
چیزایی که کسی بیرون از دانشکده شما نمیدونه یعنی چی. یا کسی که رزومه رو بررسی میکنه نمیدونه یعنی چی. بررسی نظرات افراد بررسیکنندهی رزومه نشون میده که حتی ممکنه این موضوع زننده و برخورنده باشه. نشون میده که شخص به خودش زحمت نداره تجاربش رو به زبونی که برای یک فرد بیرونی قابل فهم باشه ترجمه کنه.
۶- لباسی که به تن همه بره
این که بخواید یک رزومهای آماده کنید که همیشه و همه جا از همون استفاده کنید هم اشتباهه. اگه بخواید جاهای مختلف اپلای کنید احتمالا بخش بزرگی از رزومه یا CV شما مشترکه بین همهشون و لازم نیست از صفر بسازید. ولی یک بخشهایی رو هم احتمالا نیاز دارید به تناسب اون پروگرم تغییر بدید. همچنین یک پروگرم خاص ممکنه شرایط خاصی هم برای رزومه گذاشته باشه (مثلاً محدودیت صفحه یا استایل خاصی) که لازمه اعمال کنید.
ترتیب بخشها رو هم میتونید عوض کنید. مثلاً اگه رشتهای که براش اپلای میکنید جنبهی پژوهشی داره میتونید سوابق تحصیلی و پژوهشی رو بیارید بالا. ولی اگه رشته بیزنسی اپلای میکنید میتونید سوابق شغلی رو بیارید بالا.